“Oef, ik ben opgelucht dat jij spreekt van autoritair”
We zijn nog maar een uurtje in de opleiding en de eerste feedback is al binnen 😉.
Vaststelling: veel van onze deelnemers aan opleidingen communicatie en leidinggeven uiten steeds hun opluchting als we zeggen dat het ok is om autoritair te zijn.
Vraagje: wat roept het woord autoritair bij jou op?
Er is geen woord waar zoveel taboes en ruis rond hangen als het woord autoritair bij leidinggevenden.
Er is geen woord waar zoveel taboes en ruis rond hangen als het woord autoritair bij leidinggevenden. Alsof het het ergste is wat je kan doen en zijn als teamleader: autoritair leiding geven. We associëren het met dwingen, commanderen, beperken, …
En dat klopt, dat zijn de nadelen van enkel autoritair handelen.
Maar autoritair betekent ook richting geven, sturen, veiligheid en duidelijkheid bieden. Is het vreemd dat het ons inziens net daaraan ontbreekt op de vele Vlaamse werkvloeren die wij bezoeken? Hoe komt het toch dat de medewerkers die wij tegenkomen, snakken naar structuur, richting, een duidelijk kader?
Het is alsof we enkele decennia geleden samen hebben beslist: Autoritair, dat doen we niet meer. Autoritair werd vies, iets dat je ten allen prijze moest vermijden als leidinggevende. Autoritair werd een laatste reddingsboei als het eigenlijk te laat was. Als je medewerker echt over de schreef ging, dan wel, dan kon autoritair wel nog. Maar anders hield je jezelf er ver vanaf.
Autoritair mocht en mag dus niet meer. Maar wat zetten we dan in de plaats van autoritair?
Als we deze vraag stellen wordt het meestal erg stil.
We weten collectief wat we NIET meer willen: autoritair. Maar we hebben nooit duidelijk gemaakt wat we WEL willen in de plaats van autoritair.
We willen meer verbinding. Uiteraard. We willen meer aandacht voor de mening en de gevoelens van de medewerker. Helemaal mee eens. We willen ook meer ruimte en vrijheid voor de ideeën en de creativiteit van onze collega’s. Zeker doen.
Maar hoe stuur je je team aan? Hoe geef je richting? Hoe zorg je ervoor dat iedereen zich aan de afspraken houdt? En hoe zorg je ervoor dat er a priori al afspraken zijn?
De slinger slaat door naar de andere kant. Leiders worden permissief. Leiders leiden à la tête du client. Je mag niet te laat komen, maar voor jou zullen we een uitzondering maken. Het document moest eigenlijk op tijd klaar zijn, maar ik begrijp je, het is ok. We vegen veel onder de mat om de medewerkers terwille te zijn en vooral niet voor de borst te stoten.
Leiders leiden niet meer. Maar lijden doen ze wel.
Het gevolg? Leiders leiden niet meer. Maar lijden doen ze wel.
Want als de leider zijn of haar rol niet meer opneemt dan gaat dat ten koste van het team, van de medewerker, van de leidinggevende én van de organisatie.
Een team kan alleen maar werken als er boven of naast of onder of tussen iemand staat die de lijnen uitzet. Natuurlijk in verbinding met de teamleden, natuurlijk met hun inbreng en rekening houdend met hun ideeën. Maar er moet iemand zijn die ook knopen durft doorhakken. Iemand die stuurt, richting geeft en beslist. Iemand die kadert en degene terecht wijst die zich buiten het kader begeeft.
Autoritair én in verbinding. Dat is de nieuwe autoriteit.
Niet beperkend, niet commanderend, niet dwingend.
Wel sturend én luisterend, corrigerend in verbinding met de medewerker, omkaderend met inbreng van de gekaderden.
Kunnen de nieuwe leiders dan nu opstaan?
Wil je meer weten over krachtige communicatie? Neem dan contact op of check ons aanbod met opleidingen, theater, impro, interactieve activiteiten en elearning.
Wil je krachtige communicatie aan den lijve ondervinden? Check dan onze events. Ongetwijfeld organiseren we kortelings een workshop waaraan je kan deelnemen.
Comments